Mirt zwyczajny olejek eteryczny 10 ml

Opis

Mirt już od starożytności stosowano do aromatyzacji jedzenia i napojów oraz leczniczo, a także w rytuałach religijnych. Długą tradycję mają także badania nad zastosowaniem olejku mirtowego w terapiach dróg oddechowych.

Mirt i olejek mirtowy – tradycyjne zastosowanie i właściwości

Najbardziej znane zastosowanie kosmetyczne mirtu, a konkretnie perfumeryjne, to Woda Anielska. Woda była szczególnie popularna w południowej Europie i po francusku nazywana eau d’ange. Woda anielska według niektórych źródeł to po prostu hydrolat mirtowy otrzymywany z kwiatów, rzadziej gałązek. Według innych pod tym określeniem rozumiany jest dużo bardziej złożony kosmetyk. W przeszłości często wzbogacany luksusowymi dodatkami jak róża czy neroli.

Olejek mirtowy jest bogaty w 1,8-cyneol. Olejki cyneolowe doskonale sprawdzają się w terapiach dróg oddechowych. Olejek mirtowy znajdziesz w składzie słynnego preparatu GeloMyrtol. Zawiera on ponadto olejki: eukaliptusowy, cytrynowy oraz pomarańczowy.

Olejek mirtowy – zamienniki

Olejki bogate w 1,8-cyneol są bardzo przydatne do aromaterapii w domu, zwłaszcza w terapiach dróg oddechowych oraz do poprawy koncentracji. Jeśli szukasz innego olejku eterycznego bogatego w ten składnik, możesz użyć nie tylko olejku kajeputowego, ale także olejku eukaliptusa gałkowego.

Inny doskonały substytut to olejek kardamonowy o bardzo atrakcyjnym zapachu z delikatnymi nutami kwiatowo-cytrusowymi. Więcej przeczytasz we wpisie: Olejek eukaliptusowy właściwości i 9 zamienników na wszelki wypadek.

Olejek mirtowy – nie tylko cyneol

Olejki mirtowe pochodzące z mirtu zwyczajnego, które dostępne są na rynku, mogą znacznie różnić się składem. Do tego stopnia, że dzisiaj mówi się o chemotypach, czy inaczej typach olejku mirtowego.

W farmacji proponowane są trzy typy dla olejku mirtowego:

• marokański (główne składniki: alfa-pinen, 1,8-cyneol i octan myrtenylu),
• bałkański (główne składniki: 1,8-cyneol, alfa-pinen, octan myrtenylu)
• i tunezyjski (wyraźnie dominujący składnik to alfa-pinen). Typ marokański i bałkański są dość podobne pod względem składu, natomiast typ tunezyjski ma niewiele linalolu i prawie nie ma octanu myrtenylu w składzie.

 

Jeśli spotkasz się z powyższymi określeniami geograficznymi, to możesz skojarzyć je z głównymi składnikami. Najlepiej, kiedy znasz właśnie główne składniki, a w idealnym przypadku cały profil chromatograficzny olejku (skład). Wtedy najszybciej ocenisz właściwości i bezpieczeństwo danego olejku. Farmakopea europejska określa minimalne i maksymalne zakresy zawartości dla tych składników oraz kilku innych (w sumie widełki podane są dla 9 substancji). Oferowany tu olejek pochodzi z Bałkanów, a jego skład jest pośredni dla chemotypu bałkańskiego i marokańskiego.

 

Inne podziały wśród olejków mirtowych, jakie stosowane są w aromaterapii to:

• czerwony olejek mirtowy, który pochodzi najczęściej z Maroka i ma wyższą zawartość octanu myrtenylu,
• zielony olejek mikrtowy, który pochodzi najczęściej z Korsyki i charakteryzuje się niższą zawartością octanu myrtenylu.

Jednak te podziały kolorystyczne i ich rozumienie bywają różne – najlepiej więc skupić się na poznaniu składu danego olejku.

Naturalny olejek eteryczny mirtu zwyczajnego 100%

Nazwa w języku angielskim: myrtle

Zapach: świeży, może przypominać trochę eukaliptus

Nuta: głowy / serca

Dobrze komponuje się z olejkami: o zapachu kamforowym, drzewnym, cytrusowym

Główne składniki wg chromatogramu: 1,8-cyneol 27,6%, alfa-pinen 22,4%, limonen 10,2%, linalol 9,6%, octan myrtenylu 9,5%, octan linalilu 2,2%, zawartość metyloeugenolu 0,9%

Stężenie na skóręIFRA 5a: 0,17 % (wynika z zawartości metyloeugenolu)

Alergeny: geraniol, limonen, linalol

Fototoksyczność: nie

Postać: płyn o rzadkiej konsystencji o słomkowym kolorze